بفرما قهوه تلخ!

دوباره حسابی کارم زیاد شده؛ اما فقط کارم زیاد شده... یعنی نه اینه کارم اون کاری باشه که باید... فقط کاره... کار و کار و کار... عوضش به قول بچه ها(وقتی میخوان مسخرم کنن) که میگن تو خوب نونت رو حلال میکنی! نونم حلاله... لااقل رئیسه به آرزوش رسیده که ی کارمندش 8ساعت کاری رو کار کنه!!! پول خیلی مقوله خوبیه... وقتی هست به آدم بلندپروازی و عزت نفس و اعتماد به نفس میده... با پول همه کار میشه کرد اما با رویا میشه زندگی کرد... دیشب که یکم حوصله داشتم وقت خواب به خودم فکر کردم... دلم دور دور خواست... به خودم گفتم فردا اگه کار زود تمام شد به رئیسه میگم منو ببره دور دور... نمیدونم چرا بعد از چندوقت دلم هوس هواخوری کرده بود... اما امروز اینقدر شلوغ بود که عددی رو نمیتونم بجز بینهایت برای سنجشش در نظر بگیرم... از بس هم که رئیسه نیست وقتی هست باید همه کارامو باهاش هماهنگ کنم... نیروهای جدید وقت بیشتری ازم میگیرن و تسویه فاکتورا تقریبا میمونه توی الویت آخر... تازه امروز رئیسه کلی کمک داد... فقط یادمه ی بار داشتم از گرسنگی ضعف میکردم و آخرین لحظه هم یادمه که انگشت زدم... دیگه بقیه اش هیچی از خودم یادم بفرما قهوه تلخ!...

واقعا چقدر خوبه که مینویسم... نمیدونم ریشه اش از کجا میاد اما حتما از یک احساس نیاز شروع شده... از اونجا که ی سری حرفا همیشه توی مغزم و روحم انباشت شده و هیچ محرمی برای هم صحبتی نبوده... دقیقا یادمه بزرگترین معضل کلاس سوم دبستانم؛ اضافه شدن درس انشا به درس هامون بود و برای من که ی شاگرد زرنگ بودم آووردن حرفام روی کاغذ و ازشون نمره نگرفتن ی درد بود... هرچند اون موقع ها و حتی الان زنگ انشا ی زنگ فان به حساب میاد اما برای ذهن بسته ی بچه 9ساله شاید انشا ی مرض بود... اعتراف میکنم تا کلاس اول راهنمایی هیچ وقت انشام رو سر هیچ کلاسی نخوندم... تا تونستم پیچوندم و همیشه هم بودن عده ای که یا شیره مال بودن یا ننه بابای بیکاری داشتن که بجاشون انشا مینوشت و این ی موهبت بزرگ بود که بقیه رو از خوندن انشا نجات میداد... اما دقیقا یادمه که اولین انشا که نوشتم راجبه تابستان خود را چگونه گذراندید بود که کلاس چهارم نوشتم و چند بار بلند بلند برای خودم خوندمش... حتی دقیقا یادمه که دور باغچه توی حیات راه میرفتم و تمرین میکردم تا صدای خودم برای خودم عادی بشه اما نمیشد... همیشه لرزش صدام رو موقع حرف زدن میشنیدم بفرما قهوه تلخ!...

ی کلیپ از مالدیو گذاشته بود و زیرش نوشته بود: " بهشتی به نام مالدیو" نمیدونم چرا وقتی تماشاش کردم انگار اینجا همون جایی بود که سالها وقتی میخواستم ارامش بگیرم بهش فکر میکردم... باورم نمیشد این صحنه ها اینقدر برام اشنا بود و تمام تصور تصویره من از ارامش... بغض افتاد به گلوم و به همه اونایی که اینقدر پول دارن که مالدیو رفتن واسشون تا سر کوچه رفتنه حسودیم شد... به همه کامنتای زیر اون کلیپ و نظرایی که داده بودن هم حسودیم شد... به همه اون زوج هایی که ماه عسل اونجا بودن و به همه ادمایی که اونجارو از نزدیک دیدن... آخر آرامش بود... دریا... آلاچیق... اتاق خوابی که پنجره اش بی واسطه به دریا باز میشه... صدای دریا و آب... تصور بیدار شدن توی این صدا و محیط... اتاق سفید و پرده های سفیدی که با نسیم دریا جابجا میشه... آرامش... ارامش... آرامش... پس ذهن من خیلی هم خیال پرداز نیست... روی زمین هم ی جاهایی هست که پر از ارامشه... و چقدر ارزو کردم که اونجا بودم... اما هیچ وقت حساب نکردم که تا چند سال دیگه بتونم 7تومن جلو بیفتم که بتونم برم اونجا...اما خودش بود... همه رویای آرامش من... اینجا همون اتاق ابی بود بفرما قهوه تلخ!...

گاهی وقتا حوصله ندارم... حتی حوصله حرف زدن... یعنی همون قدری که مغزم با خودم حرف میزنه برام کافیه... الان دقیقا توی همون اوضاعم... شدیدا کسل و شدیدا بی حوصله... اونثدر بی حوصله که حتی دلم نمیخواد راجبه کار با رئیسه حرف یزنم... از حرفای تکراری خسته شدم... الان چند روزه احساس میکنم تمام انرژیم روی هم رفته 3قطره هم نمیشه... که همش رو هم میزارم توی کار و میام خونه مثل جنازه میفتم... من این حرف رو و همه حرفای دیگه رو راجبه پیشرفت و تلاش قبول ندارم... اینکه اگر تلاش کنی پیشرفت میکنی... نه... باید توی پیشونیت نوشته باشن پیشرفت... وگرنه هیچیه هیچی هم که نباشه دیگه همه میدونن سابقه کار خودش پیشرفت میاره؛ اما شاید هیچکس باورش نشه من چند ساله دارم کار میکنم و هنوز ی حسابدار جزئم!! پس تلاش پیشرفت میاره اگر که شانس داشته باشی!! حتی حوصله فکر کردن به اینم ندارم... حوصله هیچکس و هیچ چیزی رو ندارم... فقط دلم میخواست یکی از همینایی که توی فیلما هست پیدا میشد؛ منو میبرد یجایی از همین جاهایی که توی فیلما هست... یجای سبز بی انتها... بعد مینشستم و ساعتها فقط به جلو خیره میشدم و اونم میامد سکوت میکرد و فقط بفرما قهوه تلخ!...

این همه زحمتم برای آرامش و سکوت به باد رفت که رفت... دوباره شدم همون که بود... همون ادم زود جوش عصبی که همه چی اعصابش رو به هم میریزه... واقعا این همه صبوری و بی خیالی نوبره... ی مشت مرد بی عرضه و بی خاصیت... ازشون متنفرم... حیف این همه زحمت که روی این کار گذاشتم... حیف این همه وعده وعید که باور کردم... حیف از زمانم... هر قبرستون دیگه ای بودم الان هیچی نشده بودم ی پایان نامه برای خودم نوشته بودم... این همه هزینه کردم... آخرشم هیچی فقط بخاطر این کار مسخره... شدم همه چیز شرکت... اونوقت آقایون از بی عرضه گی و کون گشادی حتی واسه تمیز کاریشون نیرو میارن!! انگار فقط دفتر این وسط هزینه اس... واقعا که این همه آدم مفت خور یکجا ندیده بودم... آخرشم پای حساب کتاب که میشه برای هر ثانیه نفس کشیدن اضافه هم پول میگیرن... اونوقت بقیه چیزا هزینه اس...  خاک بر سرتون که اسمتون مرد نباشه و خاک بر سر من کم شانس که خدا نزنه بیاردم توی این شرکت که اینجوری بشم همه کاره و هیچ کاره... من اگر شانس داشتم که زندگیم این نبود... ی شوهر پولدار داشتم که روزا آخر نگرانیم رنگ لاکم بود که با لباس و کیفم ست نبود!! نه بفرما قهوه تلخ!...

عنوان انگلیسی مقاله: Identifying Key factors affecting consumer purchase behavior in an online shopping contextعنوان فارسی مقاله: ترجمه مقاله تشخیص فاکتورهای کلیدی تأثیر گذار بر روی رفتار خرید مشتری، در زمینه ی خرید  آنلایندسته: مقالات علمی و ISIفرمت فایل ترجمه شده: WORD (قابل ویرایش)تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 18   ترجمه ی سلیس و روان مقاله آماده ی خرید می باشد. چکیده: از آنجایی که تراکنش های خرید در دنیای واقعی، بر مبنای فعالیت های رو دو رو بین مشتری و پرسنل سرویس میباشد، تعاملات در تجارت الکترونیکی غالباٌ در وب سایت فروشنده اتفاق می­افتد. در این مطالعه به بررسی روابط بین مشخصه های متعدد خرید آنلاین و رفتار خرید مشتری پرداخته شده است. نتایج مطالعه ی آنلاین با 602 مشتری کره ای از یک فروشگاه کتاب آنلاین ، حاکی از این بود که اطلاعات کیفیت، کیفیت واسط کاربری و دیدگاه امنیت، بر روی رضایتمندی اطلاعات و مزایای رابطه ای تأثیر داشته، که این به نوبه ی خود  به میزان قابل ملاحظه ای مرتبط با تعهد سایت مصرف کننده و رفتار خرید واقعی میباشد.      &n بفرما قهوه تلخ!...